Nepal to jeden z tych krajów na mapie świata, który opiera się turystycznym modom. Od kilkudziesięciu lat stanowi jedną z najważniejszych celów podróży w Azji, inspirując kolejne pokolenia. Trudno mówić o Nepalu, nie wspominając o Himalajach. Są ze sobą nierozerwalnie zrośnięte, zarówno jeśli chodzi o krajobraz jak i kulturę.

Nepal kojarzy się z połyskującymi w słońcu ośnieżonymi szczytami górskimi, buddyjskimi klasztorami, Szerpami i jakami. Dramatyczna sceneria Himalajów, pełna siedmio i ośmiotysięczników, głębokich dolin i jęzorów lodowcowych na długo zostaje w pamięci. Nepal oferuje nieskończoną wręcz liczbę turystycznych szlaków. Do najbardziej popularnych należą trekking do bazy pod Everestem i okrążenie masywu Annapurny. Popularny jest również rejon Langtangu oraz Mustang. Dla licznych podróżników wielodniowa czy też wielotygodniowa wędrówka himalajskimi ścieżkami to przygoda życia. Inni wracają do Nepalu wielokrotnie ciągle odkrywając nowe, mniej dostępne miejsca.

Nizinna część Nepalu – Teraj, zamieszkana głównie przez hindusów również skrywa wiele atrakcji. Pogranicze indyjsko-nepalskie, będące rolniczym zapleczem kraju, to jeden z niewielu obszarów subkontynentu indyjskiego, gdzie żyje liczna populacja nosorożców. Występuje tu także tygrys bengalski. Lumbini, gdzie przyszedł na świat Budda, staje się coraz ważniejszym ośrodkiem pielgrzymkowym.

Nepal to również wspaniała, bogata kultura, będąca mieszanką wpływów indyjskich i tybetańskich. Dwie religie hinduizm i buddyzm koegzystują tu ze sobą pokojowo, zaś wiele zwyczajów, obrzędów jest efektem ich wzajemnego przenikania. Ich wytworem jest charakterystyczna drewniana architektura takich miast jak Katmandu, Patan, Bhaktapur, która zaspokoi nawet wybredne artystyczne gusta. To również bogata w symbole, wyrafinowana sztuka.

Co ważne Nepal jest krajem bardzo przyjaznym dla turystów, co odczuwa się zwłaszcza po przekroczeniu granicy indyjsko-nepalskiej. Ludzie są serdeczni i pomocni. Panuje tu światopoglądowa otwartość, a na ulicach nie ma dokuczających turystom w Indiach biedy i żebractwa. W Katmandu czy Pokharze panuje luźna atmosfera, sprzyjająca spacerom nieśpiesznym zakupom, wieczornej rozrywce i planowaniu kolejnych odkrywczych podróży.