21.11.2016
Sztuka polowania z orłem wciąż kultywowana jest przez mieszkańców Kirgistanu, a wiedza niezbędna do opanowania tej trudnej umiejętności przekazywana jest z pokolenia na pokolenie. Wytresowanie orła jest trudne i wymaga wiele cierpliwości od myśliwego lecz więź jaka się między nimi tworzy jest niezwykle silna. Orzeł może służyć swojemu panu nawet kilkanaście lat, później wypuszczany jest na wolność. Najczęściej jego zdobyczami są zające lub lisy, ale ponoć dobrze wyszkolony orzeł potrafi zaatakować nawet wilka.
Jurta to tradycyjne domostwo budowane przez koczownicze plemiona kirgiskie. Składa się z łatwego w montażu i demontażu stelaża pokrytego filcem. Jego postawieniem zajmują się mężczyźni. Następnie kobiety dekorują wnętrze jurty oraz jej część zewnętrzną, która powinna być ozdobiona tradycyjnymi motywami zwierzęcymi, roślinnymi lub geometrycznymi.
Techniki tkania filcowych dywanów przekazywane są z pokolenia na pokolenie. Nie tylko przyozdabiają jurty, ale także doskonale chronią przed chłodem. Tkanie szyrdaków – tradycyjnych filcowych dywanów wciąż jest kultywowane przez Kirgizów i stanowi element ich tożsamości kulturowej. Wiedzę na temat tkania, plecenia, przędzenia, filcowania, haftowania oraz szycia przekazują młodym dziewczętom starsze kobiety, posiadające w tym względzie sporą wiedzę i umiejętności.
Z pokolenia na pokolenie przekazywana jest również kirgiska trylogia epicka – „Manas”, „Semetej” i „Sejtek” – opiewająca zjednoczenie się rozproszonych ludów kirgiskich w jeden naród. Akyn, czyli osoba odpowiedzialna niejako za przekaz tej tradycji ustnej, może snuć swoją opowieść nawet przez 13 godzin, a sam epos o Manasie liczy blisko pół miliona wersów. Trylogia opowiadana jest z okazji różnych świąt, począwszy od świąt wiejskich po święta narodowe.
Dołącz do naszej społeczności na Facebooku i odkrywaj najnowsze oferty, inspiracje podróżnicze i ekskluzywne promocje! 🌴✈️
Polub nas teraz i bądź na bieżąco! 👍